De vastgoedambtenaren van Rotterdam zijn op hun vingers getikt door de fractieleider van het Rotterdamse D66, die met voorbeelden aantoont dat bij de verkoop van maatschappelijk vastgoed in veel gevallen het financieel rendement de hoogste prioriteit heeft en het maatschappelijk rendement buiten beschouwing blijft. Dat strookt niet met het Right 2 Challenge dat in het coalitieakkoord is opgenomen en ook niet met de inhoud van de Kadernota Vastgoed.

Het Right 2 Challenge prikkelt Rotterdammers om goede ideeën in uitvoering te brengen. Kan het beheer van het buurthuis beter of het onderhoud van jullie park efficiënter voor hetzelfde geld? Pak de uitdaging en verbeter de stad.

‘’Volgens de methodiek van “Beste plan voor de wijk” hebben ook voorstellen waarbij de maatschappelijke waarde groter is dan de economische waarde het recht serieus beoordeeld te worden bij de verkoop van maatschappelijk vastgoed’’, zegt raadslid Chantal Zeegers. ‘’Wederom een uitgestoken hand van de stad naar de stad dus. Tenminste, zo zou het moeten werken. Maar zo werkt het helaas nog niet.’’

Er zijn inmiddels te veel maatschappelijke organisaties in Rotterdam de dupe van de zakelijkheid van de vastgoedambtenaren. Zoals de initiatiefnemers van de Delfshaven Coöperatie bij de challenge van het buurtleegstandsbeheer als bij de mogelijke aankoop van het pand van het Zelfregiehuis aan de Taandersstraat 121. Zoals het CROOSLAND Collectief, dat een voormalig schoolgebouw aan de Haverlandstraat wilde aankopen. Maar ook de initiatiefgroep “Kunstenzone Oud-Charlois” heeft vervelende ervaringen.

‘’De hoogste bieding krijgt de voorkeur boven het beste plan voor de wijk’’, vindt Zeegers, die daarom op hoge poten een brief heeft gestuurd naar VVD-wethouder Kurvers voor opheldering, gecombineerd met het verzoek om te zorgen dat zijn ambtenaren zich voortan coöperatief opstellen naar de gemeenschap.